www.eprace.edu.pl » franchising » Istota i znaczenie franchisingu w procesie globalizacji » Formy i typy franchisingu

Formy i typy franchisingu

Zasadniczo franchising można podzielić, stosując kryterium przedmiotu prowadzonej działalności, na cztery podstawowe typy:68

Innym kryterium specyfikującym rodzaje franchisingu jest forma organizacyjna systemu czyli sposób ukształtowania stosunków franchisingu. W oparciu o to kryterium można wyodrębnić franchising:

Franchising bezpośredni 70 to nawiązanie stosunków franchisingowych przez franchiodawcę bezpośrednio z odbiorcami. Dawca wykonuje wszelkie świadczenia na rzecz biorcy, poprzez szkolenie pracowników, udzielanie konsultacji pomocy, organizowanie promocji itp. W przypadku rozwijania sieci na dużym terenie franchising bezpośredni jest najbardziej efektywny, ponieważ odległość jest barierą i umożliwia sprawne wypełnienie obowiązków dawcy. W takim przypadku dawca tworzy w terenie filie swojego przedsiębiorstwa po to, aby móc na bieżąco kontaktować się z biorcami.

Franchising pośredni ma miejsce wtedy, gdy dawca, zamierzający rozwijać się na danym terenie, nie tworzy sam stosownej sieci, ale zawiera umowę z przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą, który spełnia jego oczekiwania i daje nadzieję na właściwe prowadzenie jego interesów. Umowa między dawcą a podmiotem reprezentującym jego interesy powinna określać dokładnie rolę, w jakiej ma występować pośrednik. Może on być biorcą franchisingu wielokrotnego i mieć obowiązek utworzenia określonej liczby przedsiębiorstw, którym będzie sprzedaż usług lub wyrobów franchisodawcy. Zatem pośrednik nie będzie zwykłym franchisobiorcą, będzie miał obowiązek rozszerzania działalności na ustalonym z dawcą terenie. Tak, więc pośrednik ma prawo wyłączności na danym terenie do rozpowszechniania działalności franchisodawcy.

Franchising indywidualny jest typem podobnym do franchisingu bezpośredniego, gdzie w każdą transakcję frachisingową zaangażowany jest franchisodawca. Mamy zatem do czynienia z utworzeniem przez biorcę jednego przedsiębiorstwa realizującego umowę franchisingową. Możliwości tworzenia takiej sieci są ograniczone. Dawca nie jest w stanie obsługiwać rozległego terenu, wykorzystując franchising bezpośredni, ponadto koszty byłyby niewspółmiernie niskie do efektów.

Franchising podporządkowany polega na stosowaniu know-how dawcy oraz korzystaniu z jego wskazówek i zaleceń przy prowadzeniu firmy i jej organizacji. Na ile więzi te są mocne i krępują swobodę działań biorcy, zależy od realizacji ustalonych w umowie oraz systemu stworzonego przez dawcę.

Franchising wielokrotny poszerza możliwości franchisobiorcy. Biorca ma bowiem dodatkowe upoważnienia do tworzenia kolejnych jednostek franchisingowych w liczbie określonej w umowie, która precyzuje warunki tworzenia kolejnych jednostek. Równocześnie po stronie dawcy powstają dodatkowe obowiązki dostarczania towarów także do tych nowych jednostek, które zostaną utworzone przez biorcę.

Subfranchising jest strategią zorientowaną na szybki rozwój. Ekspansja na odległe rynki jest możliwa relatywnie szybko przy wykorzystaniu pośredników, jakimi są subfranchisodawcy. Odbywa się to jednak ze świadomością pewnego ryzyka co do wyboru uczestników sieci oraz ich efektywności. Subfranchising ma głównie zastosowanie we franchisingu międzynarodowym. Dawca ustanawia pośrednika, mającego rozwijać sieć w danym kraju.71

Jeżeli porównamy ze sobą wszystkie powyższe definicje, z pewnością zauważymy elementy wspólne: prawo biorcy do wzięcia udziału w zorganizowanym przez dawcę systemie, korzystanie ze świadczeń oferowanych przez dawcę, prowadzenie samodzielnego przedsiębiorstwa na bazie planu opracowanego przez dawcę pod jego firmą, nazwą handlową, znakiem towarowym, logo, opłaty za uzyskane uprawnienia.

Z punktu widzenia prawnego franchising jest umową zwartą między dwoma podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą. Jest on nową instytucją w polskim prawie i właściwie nie występuje w żadnych przepisach. Umowa ta jest podobna do umowy agencyjnej. W umowie agencyjnej nie ma zależności między podmiotami w podejmowaniu wszelkich decyzji oraz czerpania korzyści na swoje konto.

W polskich przepisach ustawodawczych umowy franchisingowe nie są konkretnie określone, są one regulowane Kodeksem cywilnym. Pozwala to franchisodawcy i franchisobiorcy sieci na swobodne formułowanie warunków umowy. Umowa jest najważniejszym dokumentem, wiążącym obie strony umowy.

Umowa franchisingowa musi zawierać wiele różnych ustaleń:72

W umowie muszą być szczegółowo określone obowiązki firmy macierzystej dotyczące:

W umowie powinny być zapisane obowiązki biorcy:



komentarze

Jest błąd w przypadku opisywania franchisingu bezpośredniego. Autor pisze: "W przypadku rozwijania sieci na dużym terenie franchising bezpośredni jest najbardziej efektywny, ponieważ odległość jest barierą i umożliwia sprawne wypełnienie obowiązków dawcy."

W zdaniu powinny być negacje tej formy. Gdyż jest on NAJmniej efektywny i UNIEmożliwia sprawne...

Pozdrawiam

skomentowano: 2010-12-22 15:39:34 przez: kuba

Bardzo przydatne opracowanie, bardziej szczegółowe niż wszystkie na które natrafiłem. Brakuje co prawda kryteriów podziału i kilku wyodrębnionych rozdziałów, ale i tak polecam.

skomentowano: 2011-08-22 12:00:36 przez: Alek

Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.